Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit mei, 2006 tonen
Gastbjdrage van  Sjef van Alebeek : Het zal op een vrijdagmiddag zijn geweest, ik had met een kameraad afgesproken om naar Roda te gaan kijken, en ik had aan Zjelko Kalac gevraagd of hij voor kaartjes kon zorgen. Ik had al een paar maal een blik op de klok geworpen en het ging steeds dichter op sluitingstijd aan, en ik begon steeds meer te vrezen dat ik mijn kameraad moest teleurstellen. Een paar minuten voor sluiten kwam hij binnengelopen, grote smile op het gezicht en twee kaartjes in zijn handen."Je dacht zeker dat ik niet meer zou komen?" Ik ontkende uiteraard want ik had alle vertrouwen in Zjelko, Zjelko was mijn man voor kaartjes. Hij wilde wel graag de kaartjes terug hebben want het waren spelerspassen. Ik keek naar de foto's en zag dat hij de kaartjes van Sonko en Vicelich had gegeven. Sonko is zwart, maar dat was geen bezwaar, het was toch donker als wij het pasje moesten tonen. Van de wedstrijd kan ik mij weinig herinneren, het was tegen PSV, veel leuker was
Vlaggen in Leipzig In de supermarkt is een apart WK-vak. Behalve petjes en sjaaltjes zijn daar ook de vlaggen van al de deelnemende landen te koop. Ze kosten slechts 2,50 per stuk. We hebben een paar mooie uitgezocht, omdat je ze ook als tafelkleed kunt gebruiken. Die van Servie 'Montenegro' en die van Nederland zitten in dezelfde verpakking. Ze zijn elkaars opzijnkopse evenbeeld. Nederland en Servie spelen tegen elkaar in Leipzig. Leipzig is een redelijk chaotisch vormgegeven stad. De binnenstad met zijn Bachgebouwen en de historisch beladen Nicolaaskerk geeft de bezoeker nog het aloude vertrouwde koffie met speculaasgevoel, maar een paar passen verder breekt de stad open in enorme grote urbane vlakten, waar het vooroorlogse Duitsland zichtbaar wordt in de vensterloze bakstenen muren van de jaarbeursgebouwen. Niet alleen Nederland en Servie spelen daar tegen elkaar. Ook Iran en Angola. Die wedstrijd is door de leden van de Hitler Sport Verening uitgekozen om eens fijn te gaan
Goh, ik had me nou echt op die finale verheugd.Daarvoor had ik zelfs het bord spaghetti in het restaurant van de bijdehante Sicilianen niet terug naar de keuken gestuurd,want de meeldraadkwaliteit was van bedenkelijk allooi, en de saus had een gemalen kartonnasmaak, maar goed, om kwart voor wilde ik voor de televisie zitten. Die Italiaan had het al moeilijk genoeg, gezien de duistere wolk die over zijn gezicht trok toen ik hem blijgemoed zei dat Juventus hoogstwaarschijnlijk naar de serie B zou worden verholpen. Laat duidelijk zijn, dat ik voor Barcelona ben. Ik was beducht voor Jens Lehmann. Fout. Wees ten allen tijde beducht voor de scheidsrechter. Jens was een paar dagen eerder nog bij een Duitse, serieuzere, talkshow te gast. Van dichtbij ziet hij er veel anders uit. Hij heeft een perfect Hollywoodhoofd, type romantische detective. Dan hoef je alleen maar het brulaapgezicht van Kahn voor de geest te halen, en je begrijpt waarom Klinsmann voor hem heeft gekozen. Maar goed, die talks
Ik was er natuurlijk bij toen de toekomst van het voetbal zich aandiende. Het geschiedde in die dagen dat ik in een auto over de Overtoom in Amsterdam reed. Vreemde geluiden warrelden uit de radio. Het waren raadselachtige geluiden bovendien: een mengsel van stemmen en gejuich dat door de wind werd verwaaid en een brallerige stem, dronkaards zo eigen, die daarboven uitsteeg. Na een poos nam de radioverslaggever over en werd het weer rustig in de ether. Ik bleek naar een verslag van de Ajax huldiging op het Leidseplein te hebben geluisterd. Het Leidseplein bevond zich op exact honderd meter afstand. Mogelijk dat de daarvan doordringende geluiden zich met die van de radio hadden gemengd. De toekomst van het voetbal zag er uit als gigantische luidsprekers die aan de rand van het veld in het Olympisch stadion waren opgesteld. Ze waren naar het publiek toegekeerd en de volumeknoppen stonden open. Om met je buurman te praten moest je direct in zijn oorschelp schreeuwen, met het gevaar blij
Wie met oranje helmen speelt zal zijn verleden verbranden. Alles gebeurt in de krant of op teevee. Toen de gag met de oranje plastik staalhelm werd bedacht, moest er natuurlijk ook een schandaal volgen, anders verliezen die dingen hun cabaretteske subversieve karakter en kun je ze ook niet verkopen. Uit het niets klonk het weerwoord van de verkoper: “als de Duitsers problemen met die helm hebben betekent dat dat ze hun oorlogsverleden nog niet hebben verwerkt.“ Hoe zou die dat nu bedoeld hebben. Domme vraag. Binnen een mum van tijd waren de helmen uitverkocht. Moet kunnen. Mijn Duitse vriendin die op haar slaapkamer een kleine pappie-in-wehrmachtuniformfoto heeft opgehangen, vindt een met plastik staalhelmen uitgedost oranjelegioen grappig. Dat betekent dat er zeker één Duitse haar oorlogsverleden heeft verwerkt, ook al is ze ver na haar oorlogsverleden pas geboren. Maar misschien betekent het ook gewoon niets; ze schiet tenslotte ook al in de lach als ze het woord `teletoeters´ uitspr
De Saoudi’s zijn er gewoon bij ieder WK. Hoe het hen in de kwalificatieronde vergaat, weet ik niet. Ze winnen hem, iedere keer weer. Dus ze moeten de sterksten zijn in de wijde omstreken van hun land. De eerste omstreek van Saoudi Arabie bestaat uit zand. In de tweede omstreek, die nog steeds uit zand bestaat, liggen landen als Oman, Jemen, Qatar, Kuweit en de Verenigde Emiraten. Die laatste geeft borstvoeding aan de spelers van Chelsea. Voor hun baas volstaat een plaats op de eretribune in West London. Er staat me niets bij van beslissingswedstrijden die de Saoudi’s moeten spelen, zoals hun verre buur Australie ieder kwatrijn jaren weer. Bahrein ligt nog verder weg in het geheugen. Om het land te vinden, moet de vinger over het lege kwartier van Mohammed’s schiereiland naar de bovenzijde van de bladzijde glijden. Ook Bahrein heeft zijn kwalificatieronde gewonnen. Maar tegen wie in God’s Naam? Jordanie, Syrie en Libanon? Het land trof Trinidad en Tobago en verloor. Het doelpunt van de
Het laatste grote optreden van de perschef was ten tijde van Mao. De man met de vele bijnamen had constipatieproblemen en hervond daarom deze functie. Uiteraard vermeldde hij er niet bij dat voor de revolutie de decadente elite baat vond bij de kneedvaardige handen van de perschef. Voorzitter Mao verdroeg enkel de handen van een vrouwelijke perschef aan zijn lichaam. Bij het kneden van de darmzone paste zij oude massagetechnieken toe, die vaak gepaard gingen met uiterst geraffineerde vingerbewegingen. De perschef en zijn helpers werden vooral ingezet in de grote industrie. Om de pauzes te verkorten en dus effectiever te werk te kunnen gaan, behandelden de persgroep de arbeiders, daarbij aangevuurd door de perschef die luidkeels de namen van de te verrichten handelingen scandeerde. Het Nederlands elftal heeft ook een perschef. Laatst zag ik hem op de televisie in een programma van de drie van de studiosportpraatgroep. Zij stelde in een filmpje de broer van de perschef voor. Ik weet niet