Rinus van Alebeek schrijft

De zesde oktober ben ik in amsterdam te beluisteren met een semi-hoorspel optreden. Ik speel, het publiek hoort, hier De achste oktober speel ik om half negen in maastricht tijdens het leplacard koptelefoon festival. Zelf je koptelefoon meenemen. Anders klink het heel anders.

De weg naar Rostock herinnerde aan de lange aankomst in Bilbao: hetzelfde verlangen naar de stad achter de horizon, hetzelfde motorgezang in mijn oren en hetzelfde licht dat uit zee naar het landschap werd gebracht. En dan ziet het bij aankomst toch allemaal anders uit. De bergen zijn teruggeplooid, nauwelijks bemerkbare glooien uiteindelijk weggestreken, en daar doemt het in de middagnevels: een stad met middeleeuwse speerpunten die in de wolken steken. De volgende dag bleken die speerpunten de uiterst spitse daken van de kerken. Na lang turen zag ik een smalle weg die in het blauw verdween. We (de jongens van Radikal Satan en ik) overnachtten in een bijeengewaaide huttenbouw, op een terrein waar een uitgebouwde camper en een zwartgeverfde woontruck staan. Daar bomen en struiken, de wanorde van zee, een gemelancholiseerde Duitse herder en een bruingevlekte Dalmatiër. Tijdens de korte stadswandeling krijg ik de indruk dat de stad door jutters is gebouwd, ook al zijn de fris gekleurde h

Harold, wat doe jij om te vergeten dat je vijftig wordt? Ik dacht eerst: Ik ga naar Italië. Maar bij nader inzien vind ik het daar iets te sneu, vooral op muzikaal gebied, en zie ik enigszins op tegen het taaie getreuzel en getouwtrek om een paar optredens te vinden. (alleen in Bologna zijn ze kordaat, en Pati natuurlijk). Gisteren Jonathan uit Bordeaux gezien, die uit het blauw ineens in Berlijn was en met zijn groep Radikal Satan heeft opgetreden. Dat was bijzonder fascinerend en boeiend, zoek naar omschrijvingen, die zijn er, tellen niet; ze komen met elementair, maar zeer strak drumwerk, contrabas, toetsen en accordeon, en een mini-bus/bestelwagen voor de deur, twee weken onderweg op een falafelrecept, begonnen in de buurt van Pisa, in de Cascinen, waar ik ooit Les Negresses Vertes heb gezien, toen dat eigenlijk al niet meer hoefde, omdat hun hoempamuziek ook hunzelf begon te vervelen. Twee Argentijnen en een Girondin; ze maken muziek van de straat, ze keren terug

Hiero Rinus, speciaal voor je Framework transmissie ! Een gloednieuwe 'sudoku' ... derde in de serie. 'Sudoku 03' Heet : "shhhhhhttt, wir steigen raus!" Duurt precies 4 minuten. VBR mp3, 256kbps, 44.1 KHz joint stereo 7.8 Mb, of zo Ander nieuws: * onkostenvergoeding maastricht lijkt te lukken; wees er maar optimistisch over ; * we werken aan een geheime placard in (de kelder van ?) paradiso op dinsdag 10 october ! de zon schijnt en ik heb een ouwe fiets gescoord. van oranje gekleurd. een peugeot ! mijn zoon vindt 't maar een stuk antiek. dus verder weer ... wow goed nieuws, paradisokelder, goed dat je het zegt, kan ik dan rekening mee houden bij terug boeken. of komen er nog meer verrassingen? zeggen hoor, want morgen wil ik het treinticket kopen. fiets is goed, fiets is blijdschap, gisteren weer een uur gefietst naar ergens in westen, mooi om te zien hoe het urbaan landschap zich verandert. Kom ik daar, blijk ik een week te vroeg te zijn, had niet veel zi

Op gezette tijden komt er beweging in de fabriek. Die tijden zijn nauwkeurig bepaald en in een dienstregeling vastgelegd. Heel even zit je op stoel of bank als in een schommelend bootje. Ik zou makkelijk een tijdschema op kunnen hangen. In 24 uur zou zo'n schema klaar zijn. Ik hoef daarvoor slechts uit het raam te kijken en te noteren welke trams op welk uur exact de fabriek laten dansen. Maar daarvoor ontbreekt me de archiverende dwang. De trillingen zijn indirect aan de SS te danken. Zij vernietigden de bruggen over de Spree, die hier het noordelijke deel van Berlijn met het zuidelijke verbinden. Ik geloof niet dat de vernietiging uit strategische motieven tot stand kwam. De opmars van de Russen geschiedde in oost-westelijke richting. Na de oorlog werd een nieuwe brug door DDR-vernuftelingen gebouwd. Daarbij is een klein foutje gemaakt, waardoor de fabriek met de brug meetrilt. De val van de muur in 1989 was de laatste